Wspomnienie Pani Profesor Kazimiery Brodzińskiej

W dniu 15 sierpnia 2022, w wieku 97 lat, zmarła Pani Profesor dr hab. med. Kazimiera Brodzińska.

Pani Profesor dr hab. med. Kazimiera Brodzińska rozpoczęła swoją zawodową karierę w Szpitalu Klinicznym im. Przemienienia Pańskiego w Poznaniu, gdzie pracowała od uzyskania dyplomu lekarza w 1951 r. Początkowo zatrudniona była w I Klinice Chirurgicznej, kierowanej przez prof. St. Nowickiego, a od 1964 r. rozpoczęła swoją edukację w zakresie anestezjologii i intensywnej terapii w klinice kierowanej przez prof. W. Jurczyka.

W 1972 roku miało miejsce oficjalne otwarcie Szpitala Klinicznego nr 5 im. K. Jonschera w Poznaniu, a Kierownikiem Kliniki Anestezjologii i Intensywnej Terapii Pediatrycznej została wówczas dr med. Kazimiera Brodzińska, która dwa lata wcześniej odbyła staż w zakresie anestezjologii pediatrycznej u prof. Z. Rondio w Warszawie.

            Wraz z otwarciem dziecięcego Szpitala Klinicznego powstał kilkuosobowy zespół lekarzy anestezjologów i pielęgniarek, którzy gotowi byli do wykonywania znieczuleń do zabiegów operacyjnych i diagnostycznych u dzieci oraz do działań związanych z reanimacją krążeniowo – oddechową i prowadzeniem oddechu zastępczego na bazie obcych klinik szpitala. Oddział Anestezjologii i Intensywnej Terapii Pediatrycznej powstał bowiem dopiero w 1975 r., z przeznaczeniem dla dzieci i młodzieży z Poznania i makroregionu Wielkopolski oraz Ziemi Lubuskiej.

Prof. K. Brodzińska kierowała kliniką do roku 1995 r., do czasu przejścia na emeryturę. Od początku istnienia kliniki dokonano obrony ośmiu doktoratów oraz trzech habilitacji. Pani Profesor Kazimiera Brodzińska jest autorem ponad 130 publikacji, głównie z zakresu wstrząsu, ostrej niewydolności oddechowej, różnych technik znieczulenia noworodków, niemowląt i dzieci.

W swojej pracy Pani Profesor znana była z niezwykłej konsekwencji, determinacji i dążenia do stworzenia jak najbardziej nowoczesnych i bezpiecznych warunków dla dzieci poddanych znieczuleniu czy wymagających intensywnej terapii. Była bardzo wymagającym szefem, a Jej szkoła uchodziła za niezwykle wymagającą ścieżkę edukacyjną.

Pani Profesor oczekiwała od swoich uczniów rzetelności i uczciwości we wszystkich procedurach medycznych, ale w trudnych sytuacjach życiowych zawsze służyła pomocą i doświadczeniem. Mali pacjenci byli dla Niej najważniejsi i kochała ich bezwarunkowo.

Wielką troską Pani Profesor jako zagorzalej Patriotki, było dobro i rozwój polskiej anestezjologii i intensywnej terapii dziecięcej, ale pragnienia te dotyczyły całej medycyny a także innych dyscyplin naukowych, kulturalnych i społecznych.  

Pani Profesor Kazimiera Brodzińska na zawsze pozostanie w naszej pamięci.